چراغ - بسوز... این همه آتش سزای توست

[ و فرمود : ] از بخشیدن اندک شرم مدار که محروم کردن اندک‏تر از آن بود . [نهج البلاغه]

چراغ - بسوز... این همه آتش سزای توست
	خانه \| ارتباط \| مدیریت \|بازدید امروز:427

ایدین :: 84/2/2:: 4:41 صبح
چراغ در این جهان فقط دو چراغ می‌تابید یکی چراغ خانه‌ی تو بود به دیگری نمی‌رسیدم هرچه می‌رفتم
نظرات شما ()

::موضوعات وبلاگ::

::تعداد کل بازدیدها::

32325

::آشنایی بیشتر::

::جستجوی وبلاگ::

:جستجو

با سرعتی بی‏نظیر و باورنکردنی
متن یادداشت‏ها و پیام‏ها را بکاوید!

::لوگوی من::

::لوگوی دوستان::

::لینک دوستان::

::آوای آشنا::

::نوای سوختن::

::اشتراک::

::وضعیت من در یاهو::

::آرشیو::

::طراح قالب::